Zonder woorden vertrokken
naar waar wij niet weten
zomaar achtergebleven
zonder een "dag"
De gebaren verstild
de woorden verstomd
levende herinnering
in de stille dood
Alleen gelaten nu
in de stilte van het huis
zwijgend zeggen "bedankt
Tot op het bot voelbaar
de pijn van voorgoed
niet meer "tot zo"
slechts afscheid rest
een afscheid gevuld met tranen
omdat het niet anders kan
daarom dus "het ga je goed"
daar waar wij niet weten