Het huis
staat in stilte
de weemoed
glanst op het dak
de ramen
weerspiegelen de leegte
het haardvuur
bezit slechts as
de kamers
slechts ruimte
 
het verleden
roest weg
in de voordeur
die nooit meer
open zal gaan
wanneer ben ik vertrokken
om nooit meer terug te gaan

wat waren mijn doelen
toen ik de deur dichttrok

treurnis overvalt mij
bij de aanblik van mijn huis
zo dichtbij in afstand
en toch zo onbereikbaar geworden
zuchtend draai ik mij om
om het huis voor de tweede keer
te verlaten

8/7/10